دوران انتظار:سه ماهه اول بارداری (خرداد تیر مرداد )1392

 خدا شکرت, من21خرداد شب تولد امام حسین متوجه شدم که کوچولو وامیدزندگیمون تو راهه

 واااای چه ذوقی کرده بودم باورم نمی شد، 3تا بی بی چک گذاشتم و دیگه تقریبا مطمن شدم روز اول به بابایی زنگ زدم باورش نمی شد، روز بعدش خط پر رنگ تر شده بود کلی خوشحال شدیم فرداش رفتیم آزمایش دیدیم جوابش مثبت بود بعدرفتیم غذا خوری حاج علی کلی خوش گذروندیم اونشب رو.

بابایی هم  برا کوچولومون لباس و کفش کوچولو خرید آخه خوشحال بود ازهمون روزا تصمیم به استراحت کردم تا نی نی کوچولومون جاش راحت باشه و خدا هم برامون حفظش کنه آخه من یه تجربه بد در سال 90 داشتم ولی الان با توکل به خدا و امید به صاحب ماه شعبان منتظر نی نی مون هستیم

2تیر یه روزمونده به شعبان من استفراغ و ویار شدیدی داشتم میمردم رفتیم بیمارستان شمس دکترم بستریم کرد 5هفتگی حاملگی بود 4 روزموندم بعدش مرخص و بعد 2 هفته باز هم بیمارستان این دفعه حدود 7 هفتگی حاملگی بود که 11 روز بستری بعدش هم خونه مامان جون موندیم ودارو و سرم های که تو بیمارستان میزنند تکرارتکرار تکرار

هر روزدست به دعا که ای خدا رحم کن به منو نی نی کوچولوم این دفعه میخوام برام حفظش کنی وهر کی میومد دیدنم عمه هات و زن عموت مادر بزرگها و خاله و عمه مامانت التماس دعا میکردم اخه ماه رمضان بود و لیالی قدر بود

به مامان جون و بابا جون و دایی ها خیلی زحمت دادیم خوب دنیا میای میبینی خودت چه ماه هستن

وبابای هم تنها مونده شکر خدا اواخر 3 ماه اول 21مرداد بطور معجزه آسایی با زدن آمپول ویتامین ب کمپلکس دیگه ویار شدید قطع شد

و ما ترسیدیم که نکنه بلای سرت اومده سونوگرافی رفتیم گفت کوچولوتون 13 هفتش هست سالمه احتمالا آقا پسره

ولی از اون روز به بعد مامانی از خارش شکم و پشت و پاها داشت وسوزش معده اذیت میکرد ولی  بازم خدا رو شکر

تو14 هفتگی و6روزه سونوگرافی تکرار شدو گفتن کوچولوتون سالم هست و جاش تقریبا امن و خوبه و آقاپسره

موقع اومدن به خونه مامان بزرگت  بابایی برات شیشه شیر و شونه و برس خریدیم آخه ما ذوق کرده بودیم .شکر خدا هر چه مصلحت هستش ولی انشالله به امید خودش 9 ماه تمام و سالم و عاقبت بخیر شوی کوچولوی مامان و بابا

خدا نی نی و کوچولوهای همه مادر و پدر ها رو حفظ کن و کوچولوی ما رو هم خودت یار یاور و نگهداریش باش.